At the shop
Salesperson: Hello.
I: Hello. Mrs. salesperson have you got
dresses?
Salesperson: Yes, what color do you want?
I: red and long dress.
Salesperson: Do You like it?
I: Yes, but I want longer than this dress.
Salesperson: Ok, I’m sure this dress is what your want.
I: Ok, It fits perfectly. How much is it?
Salesperson: It’s $28.
I: I’ll buy it.
Արևելքի մի հրաշագեղ աշխարհում արդարամիտ և խելացի մի թագավորէ լինում: Ունի երեք որդի: Երբ ծերանում է, կամենում էկառավարության սանձը հանձնել իր ժառանգներից նրան, որն ավելիընդունակ կլինի այդ դժվարին գործին: Կանչում է որդիներին և ասում.
-Սիրելի որդիներ, տեսնում եք, որ ձեր հայրը ծերացել է ու էլ չի կարողերկիրը կառավարել: Ես վաղուց իջած կլինեի իմ գահից, եթե կատարվածտեսնեի այն միտքը, որ երկար տարիներ պաշարել է հոգիս: Եվ հիմաձեզնից նա, ով որ իմաստուն կերպով կկարողանալ լուծել այդ իմ միտքը,կստանա իմ թագը, կկառավարի իմ ժողովրդին: Ահա՛ տեսնո՞ւմ եք այդ ահագին և մեծածավալ շտեմարանը,որ վաղուց շինել եմ: Իմ փափագս էր լցնել այն մի բանով, որ ամենապիտանին կլիներ աշախարհիս երեսին ևորով կարողանայի բախտավոր դարձնել իմ ժողովուրդը: Եվ հիմա, ո՛վ ձեզնից կարողանա այդ շտերամանը իրբոլոր անկյուններով, ծայրեծայր լցնել աշխարհի ամենապիտանի բանով, արժանի կլինի գահին: Առե՛քգանձերիցս ինչքան որ կուզեք և առանձին-առանձին ուղի ընկեք աշխարհ-աշխարհ, քաղաքեքաղաք , գտեքայդ բանը և լցրեք իմ շտեմարանը: Ձեզ երեք անգամ քառասուն օր միջոց եմ տալիս:
Որդիները համբուրում են հոր ձեռքը և ճանապարհ ընկնում: Քառասուն օր նրանք շրջում են քաղաքե-քաղաք,աշխարհե-աշխարհ. տեսնում են ուրիշ մարդիկ, ուրիշ բարքեր: Հետո գալիս-կանգնում են հոր առաջ:
-Գտել ենք, սիրելի հայր, ամենապիտանին- ասում են որդիները:
Եվ մեծ որդին գրպանից հանում է մի բուռ հացահատիկ՝ պարզելով դեպի հայրը՝ և ասում. -Հացով կլցնեմ այս ահագին շտեմարանը, թանկագին հայր:
Այն ժամանակ հայրը կանչում է միջնեկ որդուն: Եվ միջնեկ որդին հանում է գրպանից մի բուռ հող, պարզելով հորը՝ ասում.
-Հողով կլցնեմ ես ահագին շտեմարանը, թանկագին հայր, ի՞նչն է աշխարհում ամենապիտանի բանը, քան հողը: Առանց հողի հաց չկա, առանց հողի ո՞վ կարող է ապրել:
Ապա հայրը կանչում է կրտսեր որդուն.
Կրտսեր որդին մոտենում է շտեմարանին, գրպանից հանում մի փոքրիկ մոմ, կայծ քարին խփում հրահանը,վառում աբեթը, հետո մոմը:
— Լույսով կլցնեմ այս ահագին շտեմարանը, իմաստուն հայր, լույսով միայն: Շատ թափառեցի, շա՛տ աշխարհներ տեսա, բայց լույսից անհրաժեշտ ո՛չ մի բան չգտա: Լույսն է ամենապիտանի բանը աշխարհում:Առանց լույսի հողը հաց չի ծնի, առանց լույսի հողի վրա կյանք չի լինի: Շա՛տ թափառեցի, շա՛տ աշխարհներ տեսա և գտա, որ գիտության լույսն է ամենապիտանի բանը:
Հայրը թագավորության ղեկը հանձնում է կրտսեր որդուն:
1. Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր անհասկանալի բառերը և բացատրի՛ր:
2. Բնութագրի՛ր այս հեքիաթի թագավորին:
Այս հեքիաթի թագավորը շատ իմաստուն, խելամիտ և հեռատես մարդ էր:
3. Թվարկի՛ր հեքիաթի հերոսներին:
Թագավոր, ավագ որդի, միջնեկ որդի և կտսեր որդի:
4. Համամի՞տ ես արդյոք թագավորի կրտսեր որդու հետ: Ինչո՞ւ:
Ես համամիտ եմ կտսեր որդու հետ, որովհետև լույս ասում են ոչ միայն ուղիղ իմաստով այլև փոխաբերական իմաստներով, որոնք նշանակում են պայծառ միտք, բարություն, մարդասիրություն և իմաստնություն:
ՄԱՐԻԱՄ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ 